Anhad Naad: ਵਕਤ

ਸਾਹਿਤਕ ਇੰਟਰਨੈੱਟ ਮੈਗਜ਼ੀਨ "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" 'ਤੇ ਆਪਜੀ ਦਾ ਨਿੱਘਾ ਸਵਾਗਤ ਹੈ । ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਇਹ ਇੱਕ ਨਿਮਾਣਾ ਜਿਹਾ ਉੱਦਮ ਹੈ । "ਸ਼ਬਦ ਸਾਂਝ" ਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ, ਵਪਾਰਿਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਸਥਾ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਿੱਧਾ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧਾ ਸੰਬੰਧ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਆਪ ਜੀ ਦੇ ਹੁੰਗਾਰੇ ਦੀ ਭਰਪੂਰ ਆਸ ਰਹੇਗੀ ।

ਵਕਤ

ਅੱਖ ਦੇ ਪੰਦਰਾਂ ਫ਼ੋਰਾਂ ਦਾ ਇਕ ਵਿਸਾ ਬਿਤਾਇਆ
ਪੰਦਰਾ ਵਿਸੁਏ ਜੋੜੇ ਤਾਂ ਇਕ ਚਸਾ ਲੰਘਾਇਆ
ਫ਼ਿਰ ਤੀਹ ਚਸੇ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਬਣਿਆ ਸੀ ਇਕ ਪਲ
ਇਕ ਇਕ ਪਲ ਗਿਣ ਸੱਠ ਪਲਾਂ ਦੀ ਘੜੀ ਬਨਾਈ
ਸਾਢੇ ਸੱਤ ਘੜੀਆਂ ਦੀ ਲੰਮੀ ਪਹਿਰ ਸੀ ਔਖ਼ੀ
ਅਠ ਪਹਿਰ ਮੈਂ ਸੱਜਨਾਂ ਤੁਦ ਬਿਨ ਇੰਜ ਲੰਘਾਈ

****

No comments:

Post a Comment

ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆ ਦੇ ਆਦੀਵਾਸੀ (ਐਬਰੋਜਿਨੀ) ਲੋਕ ਇਕ ਲਕੜ ਦੀ ਲੰਮੀ ਬੀਨ ਬਨਾਉਂਦੇ ਨੇ ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਡਿਜਰੀ-ਡੂ ਹੈ। ਡਿਜਰੀ-ਡੂ ਬਨਾਉਣ ਦੀ ਕਿਰਿਆ ਕਈ ਹਫ਼ਤੇ ਚਲਦੀ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਉੇਹ ਇਕ ਖ਼ਾਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਰੁਖ਼ ਦੀ ਪੰਜ ਛੇ ਫ਼ੁਟ ਲੰਮੀ ਲਕੜ ਵੱਢ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਸੁਕਾਉਂਦੇ ਨੇ। ਫ਼ਿਰ ਇਕ ਲੰਮੇ ਚਾਕੂ ਨਾਲ ਲਕੜੀ ਨੂੰ ਹੋਲ਼ੀ ਹੋਲ਼ੀ ਅੰਦਰੋ ਖ਼ੋਖ਼ਲਾ ਕਰਦੇ ਨੇ। ਜਦ ਅੰਦਰੋ ਪੂਰਾ ਖੋਖਲਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਫ਼ਿਰ ਉਹ ਧੂਣੀ ਲਾ ,ਆਪਣੇ ਇਸ਼ਟ ਨੂੰ ਧਿਆ ਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵਜਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਨੇ।

ਮੇਰੀ ਡਿਜਰੀ-ਡੂ ਬਨਣ ਦੀ ਕਿਰਿਆ 12 ਸਾਲ ਚਲੀ। ਲਕੜ ਚੰਗੀ ਸੀ ਤੇ ਬਨਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਅੱਖ ਵੀ ਪਾਰਖ਼ੀ ਸੀ। ਜਦੋ ਅੰਦਰ ਬਿਲਕੁਲ ਖ਼ੋਖ਼ਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਕ ਨਾਦ ਵਜਦਾ ਸੁਣਿਆ। ਕੈਸਾ ਨਾਦ ਸੀ? ਜੋ ਸੁਣਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਸੁਨਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ‘ਉਹ’ਨਾਦ ਸੀ ,ਅਨਹਦ ਨਾਦ।